Ekonomik kalkınma, toplumsal refah…

Yaşamaktan yazmaya vaktim olmadığı zamanlardan geçiyorum. Dijital alanlara bir kahve molası verdiğim sırada TV da geçmiş çok geçmiş yıllara dair bir film ekranda, gözlerim dolarak seyre oturdum. İşçi rolünü üstlenmiş karakter, yılların oyuncusu dişlerinin rengi görünmüyor yokluk yaptırmasına engelmiş. Ama ne sanatçıydılar var olduklarına emin olduğun karakterleri canlandıran…

Sonra konu zengin, soğuk biraz kalbi katılaşmış iş veren, karşında bolca sevgi yüklü karakterlere yenik düşer ve evlatları fabrikanın başına geçer.  Grev yapan işçilerin tüm haklarını verir. Gözlerim dolu akıyor. Bu duyguların böyle hareketlerle mutluluğa hemen dönüşebildiği yıllar. Yüreklerde İyilik ve adalet hep galipmiş.

Emek şimdi rol değiştirdi. Ayrıcalık istiyor. Kısa sürede kazanç liderliğe soyunmuş tüm kültürü allak bullak etmiş.

Ekonomik kalkınmayı hacimsel değerler üzerinden kurgulayan bakış açısı huzuru kapmış bırakmıyor, herkes tatsız. Şunu anlamalıyız kalkınma sosyal ve ekonomik birliktelikle olur.

Tek yönlü kalkınma olmaz ona bir grubun genişlemesi belki büyümesi diyebiliriz ancak genel kazanç, toplumsal kazanç birliktelik silsilesi; nitelik, kalite, adil bir kapsamla yol alabilir.

Ekonomik kalkınma, tanımlarda sosyal siyasal refahtan bolca bahsedilir ancak genel bilgi olarak vatandaşla doğru buluşmaması sebebiyle tek kanatlı kuş misali, niteliksiz görgünün egemenliğinde kaybolabilmekte. Aslında ekonomik kalkınmada esas tetikleyici unsur insan ve onun oluşturduğu yenilikçi değerlerdir.

Peki bunun doğum merkezi nedir? Tabi ki eğitim. Nitelikli eğitim, ekonominin gelişiminin başlangıcıdır.

İnsan sermayesinin güçlenebilmesi için de bilim, sağlık, siyasal ve sosyal refah aynı zamanda çalışma koşullarına itinadır. Yaşam kalitesinin arttırılması için ne yaptığının ölçeklenmesidir ekonomik kalkınma süjesi. 

Ekonomi; İnsanların yaşayabilmek için üretme, ürettiklerini bölüşme biçimlerinin ve bu faaliyetlerden doğan ilişkilerin bütünü (TDK) açıklamaya baktığımızda bölüşmeyi bilmenin de en az üretmek kadar önemli olduğu görünüyor.

Ez cümle şunu sormak istiyorum.

Doğru ifade edilmiş Ekonomik Kalkınmanın toplumsal refahın anahtarı olduğunun gerçekten farkında mıyız?